سینفرین

سینفرین synephrine

نام های دیگر : پرتغال تلخ، بهارنارنج

سینفرین یک پروتوآلکلوئید یافت شده در پرتغال تلخ است که از میوه بهارنارنج و دیگر گونه های مرکبات گرفته می شود. می توان آن را در طیف متنوعی از مرکبات غذایی همچون، سویل، ماندارین و پرتغال شیرین مارس و همچنین کلمنتینس، نارنگی و گریپ فروت یافت. سینفرین به طور ساختاری بسیار مشابه افدرین است، که به دلیل نگرانی های منفی سلامتی توسط سازمان غذا و دارو FDA در سال ۲۰۰۳ یک مکمل کاهش وزن ممنوعه شد.

انواع سلول ها در بدن گیرنده های آلفا و بتا آدرنتل دارند. این گیرنده های آدرنال، توسط هورمون های استرسی و کاتکولامین های آزاد شده و در پاسخ به تمرین همانند، اپی نفرین و نوراپی نفرین نشانگیری می شوند، که پاسخ جنگ و گریز سمپاتیکی را آغاز می کنند.

این اتصال، باعث پاسخ های سمپاتیکی نیرومندی: مثل، افزایش ضربان قلب، افزایش حساسیت و افزایش تولید نیرو در عضلات می شود که به بدن اجازه غلبه بر استرس را می دهد. این پاسخ میزان متابولیک و اکسیداسیون بالقوه ای چربی را افزایش می دهد. آلکالوئیدهایی همانند، سینفرین و افدرین، همانند کاتکولامین ها، می توانند به این گیرنده ها متصل شده و منجر به پاسخ سمپاتیکی بالقوه افزایش دهنده میزان سوخت و ساز استراحتی و اکسیداسیون چربی شوند؛ در نتیجه، سینفرین و دیگر آلکالوئیدها، به طور معمول به مکمل های کاهش دهنده وزن اضافه می شوند.

سینفرین، به طور بسیار متدوال در مکمل های چربی سوز و کاهش وزن یافت می شود و می تواند در کاهش چربی و وزن بدن به ورزشکاران کمک کند. علاوه بر این، افزایش دهندگی فعالیت سمپاتیکی آن می تواند در تولید نیرو، به تاخیر انداختن خستگی و افزایش عملکرد کمک کند.

میزان مصرف: پژوهش های تحقیقاتی دامنه ای از ۵۰ تا ۱۳ میلی گرم را استفاده کرده اند.