لوسین

لوسین Leucine نام های دیگر: اسید آمینه های شاخه دار، ال-لوسین، دی-لوسین

این مکمل از چه تشکیل شده است: لوسین، به عنوان یک اسید آمینه ضروری در نظر گرفته می شود که باید از رژیم غذایی بدست آید و بدن قادر به سنتز آن نمی باشد. به طور فراوان در مورد غذایی سرشار از پروتئین همانند عدس، گوشت، گاو، ماهی، مرغ، آجیل، گوشت خوک، تخم مرغ، نخود و شیر یافت می شود. لوسین از نظر این که یک اسیدآمینه ی شاخه داراست، برخلاف دیگر اسیدآمینه های شاخه دار که عمدتا در کبد تجزیه می شوند، می تواند در عضله اسکلتی اکسید شده و این امر لوسین را یک اسیدآمینه شاخه دار بی مانند می سازد.

چگونه عمل می کند: اسیدهای آمینه، اغلب به عنوان مصالح ساختمانی برای سنتز پروتئین در بدن در نظر گرفته می شوند. این اسید آمینه بیش از یک قطعه ساختمانی است و می تواند سلولی را جهت شروع سنتز پروتئین یا عضله سازی سیگنال رسانی کند. یک مسیر سیگنال رسانی سلولی که به عنوان mTOR شناخته می شود، مسئول آغاز سنتز پروتئین است. تصور می شود، لوسین جایی در این مسیر عمل کرده، سیگنال های مسیر را زیاد کرده، سبب افزایش تولید پروتئین می شود (پاسیاکوس و مک کلانگ۲۰۱۱).

مزایای عملکردی: نقش لوسین در تحریک پروتئین سازی، کاربردهایی را برای ورزشکاران دارد. مصرف این مکمل قبل از تمرین از تخریب پروتئین ها جلوگیری خواهد کرد و باعث کاهش آسیب عضلانی ناشی از تمرین می شود. مکمل های دارای لوسین در طول تمرین نیز، مزایای یکسانی را ایجاد می کند. سوم این که، لوسین بعد از تمرین می تواند سیگنال سنتز پروتئین، برگشت به حالت اولیه و دوباره سازی عضلات را فراهم کند. درنهایت، به عنوان یک اسیدآمینه شاخه دار، لوسین می تواند منبع سوختی را برای عضلات در طول تمرین فراهم کرده، عملکرد را بهبود دهد.

میزان معمول مصرف: پیشنهاد  ۰/۰۳ تا ۰/۰۴۵ گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن توصیه می شود. برای یک ورزشکار ۷۴/۸ کیلوگرمی، این میزان معادل  ۲/۲۵ تا ۳/۴ گرم لوسین قبل و بعد از تمرین است.

نگرانی های مرتبط با سلامتی: مصرف این مکمل با میزان توصیه شده، بی خطر است و عوارض جانبی ایجاد نمی کند.