ورزشکاران مبتلا به پرخوری عصبی

ورزشکاران مبتلا به پرخوری عصبی

در ورزشکاران مبتلا به پرخوری عصبی و پرخوری تحت بالینی مانند مبتلایان به بی اشتهایی عصبی در معرض خطر بسیاری از عارضه های تغذیه ای و سلامتی می باشند (برای مثال: کمبودهای مواد مغذی، خستگی مزمن، ناهنجاری های غدد درون ریز و کاهش چگالی مواد معدنی استخوان). به علاوه، رفتارهای پرخوری افراطی و خارج کردن غذای پس از آن، به برخی مشکلات تغذیه ای، قلبی عروقی و معده روده ای منجر می شوند.

پرخوری در دفعات زیاد باعث اتساع معده ای می شود که در موارد نادر می تواند به نکروزهای معده ای و حتی فتق منجر می شود. بازگشت غذا به مری و در پی آن سوزش طولانی مدت گلو دیده می شوند و می تواند خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش دهد.

خارج کردن غذا از بدن یا مدرها، مسهل ها یا استفراغ عمدی، یک ورزشکار را در معرض خطر آب زدایی چشمگیری قرار می دهد. بی تعادلی های الکترولیتی به ویژه هیپوکالمی (برای مثال، مقادیر کم پتاسیم خون) در افرادی که درگیر رفتارهای خارج کردن غذا از بدن می شوند، شایع است که پیامدهای زیان باری بر سلامتی دارد. همچنین، خارج کردن غذا از بدن می تواند به اختلالات خطرناکی در تعادل اسیدی – بازی بدن منجر شود و باعث تغییرات خطرناکی در PH بدن شود که می تواند زندگی فرد را به خطر اندازد. استفراغ عمدی نوعآ به افزایش مقادیر سرمی بیکربنات و در نتیجه به آلکالوز متابولیکی منجر می شود (افزایش PH خون). به بیان دیگر، افرادی که از مسهل ها استفاده می کنند بیشتر در معرض اسیدوز متابولیکی می باشند (کاهش PH خون) که نسبتآ به دفع بیکربنات از راه مدفوع جنبه ثانویه دارد. خروج مواد غذایی ناشی از فعالیت ورزشی بیش از حد، احتمال خطر سندروم بیش تمرینی و آسیب های استفاده بیش از حد را افزایش می دهد.

در ورزشکاران مبتلا به پرخوری عصبی و پرخوری تحت بالینی مانند مبتلایان به بی اشتهایی عصبی در معرض خطر بسیاری از عارضه های تغذیه ای و سلامتی می باشند (برای مثال: کمبودهای مواد مغذی، خستگی مزمن، ناهنجاری های غدد درون ریز و کاهش چگالی مواد معدنی استخوان). به علاوه، رفتارهای پرخوری افراطی و خارج کردن غذای پس از آن، به برخی مشکلات تغذیه ای، قلبی عروقی و معده روده ای منجر می شوند.

پرخوری در دفعات زیاد باعث اتساع معده ای می شود که در موارد نادر می تواند به نکروزهای معده ای و حتی فتق منجر می شود. بازگشت غذا به مری و در پی آن سوزش طولانی مدت گلو دیده می شوند و می تواند خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش دهد.

خارج کردن غذا از بدن یا مدرها، مسهل ها یا استفراغ عمدی، یک ورزشکار را در معرض خطر آب زدایی چشمگیری قرار می دهد. بی تعادلی های الکترولیتی به ویژه هیپوکالمی (برای مثال، مقادیر کم پتاسیم خون) در افرادی که درگیر رفتارهای خارج کردن غذا از بدن می شوند، شایع است که پیامدهای زیان باری بر سلامتی دارد. همچنین، خارج کردن غذا از بدن می تواند به اختلالات خطرناکی در تعادل اسیدی – بازی بدن منجر شود و باعث تغییرات خطرناکی در PH بدن شود که می تواند زندگی فرد را به خطر اندازد. استفراغ عمدی نوعآ به افزایش مقادیر سرمی بیکربنات و در نتیجه به آلکالوز متابولیکی منجر می شود (افزایش PH خون). به بیان دیگر، افرادی که از مسهل ها استفاده می کنند بیشتر در معرض اسیدوز متابولیکی می باشند (کاهش PH خون) که نسبتآ به دفع بیکربنات از راه مدفوع جنبه ثانویه دارد. خروج مواد غذایی ناشی از فعالیت ورزشی بیش از حد، احتمال خطر سندروم بیش تمرینی و آسیب های استفاده بیش از حد را افزایش می دهد.