آب زدایی

آب زدایی – دهیدراسیون

آب زدایی زمانی ایجاد میشود که از دست رفتن مایعات بیش از دریافت آن ها باشد. در حقیقت، اب زدایی یعنی اینکه میزان اب بدن کم تر از حد بهینه است. پیامد کاهش اندک آب بدن، (چیزی حدود ۲ درصد) کاهش محسوس عملکرد ورزشکار است. سازه های خطر زای رایجی که سبب آب زدایی می شوند، عبارتند از :

• اسهال
• استفراغ
• جایگزینی ناکافی مایع
• وادار کردن به عرق ریزی زیاد مثل استفاده از سونا
• داروهای ضد یبوست
• مدرها (مصرف موادی که اثر ادار اوری دارند مانند کافئین)
• رژیم های غذایی
• بیماری تب

در کل بهترین راهبرد پیشگیری از آبزدایی است. تنها راه پیشگیری از آب زدایی آن است که بپذیریم مقدار معینی از مایعات که از بدن دفع می شوند باید به طور پیوسته جبران شوند. برای ورزشکاران شناختن نشانه های آبزدایی مهم است. تشنگی نشانه آشکاری است، اما ورزشکاران باید روش ثبت و نظارت بر برون ده ادرار را از نظر حجم و رنگ بیاموزند. کاهش برون ده ادرار و تیرگی رنگ هر دو از نشانه های آبزدایی هستند و ممکن است پیش از بروز حس تشنگی قابل مشاهد باشند.

برخی ورزشکاران به طور اختیاری خود را دچار آبزدایی می کنند تا بهتر به نظر برسند، برای مسابقه سر وزن بیایند، یا علیرغم در دسترس بودن مایعات از مصرف آن ها خودداری می کنند (آبزایی ارادی) برخی دیگر از ورزشکاران نیز درپی اجرای تمرین های سنگین، به ویژه در محیط های خیلی گرم و مرطوب، وقتی مصرف مایع دشوار است (آبزدایی غیر ارادی) دچار آبزدایی می شوند. صرف نظر از علت، ورزشکاران یقین داشته باشند که آبزدایی بر عملکرد ورزشی و کارکرد ذهنی آن ها اثر منفی خواهد داشت.