ریکاوری سیستم متابولیک

ریکاوری سیستم متابولیک

تولید ATP به وسیله نوع تمرین یک ورزشکار و همچنین دسترسی به سوبستراهای انرژی همچون، فسفوکراتین و ذخایر گلیکوژن تاثیر گذار هستند. تعداد سیستم های انرژی استفاده شده برای ورزش ها، روشن می سازد که دسترسی سوبسترایی همچون، کراتین فسفات و گلیکوژن عضله، جهت تولید ATP و اجازه به عضله جهت کارایی در اوج عملکرد نیاز است یا خیر. ترمیم این سوبسترا ها، بخش کلیدی دیگری برای ریکاوری مطلوب است. همچنین ذخایر عضلاتی که دچار تخلیه سوخت شده‌اند، باید پیش از آنکه بتوانند عملکرد مناسب را در جلسه تمرینی و مسابقه بعدی تضمین کنند، بازسازی شوند.

برای فعالیت های بی هوازی، یا قدرت و توان، ورزشکاران باید فسفوکراتین و گلیکوژن ذخیره سازی کنند. ذخیره کربوهیدرات و گلیکوژن، سوخت هایی هستند که می‌توانند به طور بی هوازی به وسیله عضله استفاده شوند؛ بنابراین، ورزش هایی که نیاز به مقدار بالایی از شدت دارد (همانند دو سرعت، پرش، آنهایی که شامل تغییرات جهت هستند)، می‌توانند به سرعت، ذخایر فسفو کراتین و گلوتامین را تخلیه کنند. گلیکوژن عضله نیز برای استقامت ورزشکار مهم است، چنان که ذخیره گلیکوژن پایین، محدودیت عملکرد ایجاد می‌کند.

مکمل های کراتین، جهت توسعه بازسازی ذخایر گلیکوژن و فسفوکراتین عضله و متعاقب آن سریعتر کردن و ریکاوری ادعا دارند. مکمل‌های محتوا فرمول های خاص و انواع کربوهیدرات، در حال محبوب شدن هستند؛ علاوه بر این، شرکت هایی که ادعای برتری از دیگر رقبا را دارند، مکمل هایی با فرمولاسیون تخصصی کراتین را ارائه می‌کنند.