مطالعات انجام ‌شده در زمینه ریشه مارال

مطالعات انجام ‌شده در زمینه ریشه مارال

عقیده بر این است که اکدی استروئیدها ترکیبات فعال عمده مسئول جهت اثرات مفید ریشه مارال هستند و تحقیقات بر این خصوصیات تمرکز داشته‌اند. مطالعات حیوانی دریافته‌اند که اکدی استروئیدها مشتق‌ شده از ریشه مارال، می‌توانند رشد را ارتقا، توده‌ بدون چربی را افزایش و در برخی از موارد، توده‌ی چربی را کاهش دهند (استوپکا استانکل و سالما ۱۹۹۹ ؛ سلاما و همکاران ۱۹۹۶). دیگر پژوهش‌های حیوانی افزایش در ظرفیت کار دویدن موش‌ها را روی تردمیل و در پروتکل‌های شنای استقامتی نشان داده‌اند (عزیزو و سیف‌ا.. ۱۹۹۸).

مطالعات انجام ‌شده در زمینه ریشه مارال

دانشمندان ذکر کرده‌اند که در این مطالعات حیوانی معناداری، تفاوت کوچک است و اندازه کوچک نمونه، کیفیت نتایج را محدود می‌کند (کوکوسکا و جانووسکا ۲۰۰۹). در سال ۱۹۹۵، دانشمندان دریافتند که مصرف مکمل اکدی استروئید بعد از ۲۰ روز در ورزشکاران دو و میدانی باعث بهبود در ترکیب بدنی شد (گادژیوا و همکاران ۱۹۹۵). در یک مطالعه انجام‌ شده بر ورزشکاران روسی در سال ۱۹۹۷ نیز، تأثیرات مشابهی بر ظرفیت کاری مشاهده شد (عزیزو و همکاران ۱۹۹۷). علاوه ‌بر بهبود ظرفیت کاری، تأثیرات سرکوب‌ کننده سیستم ایمنی تمرین به‌ عنوان ترمیم کاهش سطوح ایمونوگلوبین A و G (IgA و IgG) دنبال شدند. کاهش در رادیکال‌های آزاد نیز مشاهده شد. ویلبورن و همکاران در سال ۲۰۰۶، یک مطالعه جهت آزمون تأثیرات اکدی استروئید بر مردان تمرین داشته با تمرینات مقاومتی انجام داده‌اند و هیچ‌گونه تأثیرات مفید یا تغییر در توده خالص بدن، سطوح هورمون‌های آنابولیک و یا تغییری در قدرت و توان مشاهده نکردند؛ درحالی ‌که برخی مطالعات اولیه امیدبخش می‌باشند، درحال‌حاضر، فقدان شواهد علمی جهت نتیجه ‌گیری این امر وجود دارد که ریشه مارال یا ترکیبات اکدی استروئید برای عملکرد ورزشی مفید هستند یا خیر.