مطالعات انجام ‌شده در زمینه رزوراترول

مطالعات انجام ‌شده در زمینه رزوراترول

چندین مطالعه حیوانی، آثاریی را نشان داده‌اند. برای مثال، موش‌های تغذیه شده با میزان ۴۰۰ میلی‌گرم برای هر کیلوگرم رزوراترول در روز برای ۱۵ هفته، فوائدی از افزایش ظرفیت هوازی و زمان تمرین تا خستگی را در مقایسه با همتایان تغذیه نشده نشان دادند (لاگوگ و همکاران ۲۰۰۶).

دیگر مطالعه حیوانی دریافت موش‌های سالمند تغذیه شده با ۰٫۲ درصد رزوراترول در ترکیب با تمرین برای ۱۲ هفته از افزایش معنادار در مصرف اکسیژن و آنزیم‌های مهم برای عملکرد میتوکندری بهره‌مند شدند که این امر، به خنثی‌سازی کاهش مرتبط با سن ظرفیت استقامتی مشاهده ‌شده در مقایسه با گروه کنترل کمک کرد که به‌ سادگی از یک برنامه تمرینی همسان بدون رزوراترول پیروی می‌کردند (موراس و همکاران ۲۰۰۹ ).

در یک مطالعه خارج از بدن از دوندگان سالم، مشخص شد که تجویز ۱۰۰ میکرون (μm) رزوراترول به قطع برخی از آسیب‌های وارده به DNA در ارتباط با فشار اکسیداتیو معمول با تمرین کمک کرد، و این یافته‌ای است که ممکن است برای برگشت به حالت اولیه ورزشکار مفید باشد (توماسلو و همکاران  ۲۰۱۲). بااین‌حال، به رقم وجود این داده‌های مساعد، آشکار است که قبل ‌از این ‌که بتوان توصیه‌های علمی را ارائه کرد، به داده‌های انسانی از جمعیت‌های متناسب و سالم نیاز است.